http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/agustin1764-1/0051
t
M
3
ti
iftyPfa licentia nibil dicebas,ficut nec modo fa-
donec aliquam nouitatem, vtfoles, quam
p^^per timendo expetlo, iterum facias, de qua
compellutusfoHtamcantionemdelicentia tuare-
wntej.Item in capite XVII. concilii Du-
2laccnfis; QiU imdecunque Jibi vifumfuit^
^mde fuis infolentiis increpatus eft, Ucen-
tiam eundi Romam petit, vel fedem apoftoli-
tom appeiiat. Quando vero rex & epifcopi
fwfibi placabiles, de ipfa licentia nibil di-
cit> necfedem apoftolicam appellat.
, x- Erat fane porta ifta fpcciofa, ni-
J^que in fpcciem fauorabilius erat epi-
J°pis. Sed quia rcs humanae intcrdum
°luuntur deorfum, contingcre quoque
Poterat, vt magnifica illa fcdis apofto-
icae priuilegia, quae ( vt Innocentius
U1- aitljb. i. epift.230. & lib.a.epift-
) inftituta funt ad praefidiura opprcl.
rum, implorarentur etiam ad oppri-
mendos epifcopos. Ncque nunc lon-
g;us abierim a pontificatu Nicolai, vt
«judeio omnino temporis excmplura
p'eram aducrfus argumcntationem eius.
au'o ante, quam is apoftolicae eccle-
ae thronum confcenderet, Gallicani
Pucopi, quibus certum crat epifcopura
rnlom acdementem arcendum eftea
CDif io* tentaucrant Herimannum
^ucopum Niuernenfem iftis morbis la-
b 2 boran-
http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/agustin1764-1/0051