http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/agustin1764-1/0085
PRAKFATIO
LIII
auftorum, vndeprimo ftimptafunt,
Ct1 ^uae tamen non extant in locis ,
nti« caGratianus accepit,vt alibi di&ura
'"obiscft.
. *XX. Eodcm tempore vir celeber-
JjHus & eruditiflimus Antonius Augu-
_'nus archiepifcopus Tarraconenfis ,
c °ftenderet, quantum adiumentum
. ^rrc ipfe po(fet huic opcri, dialogo*
Cr,Pfit dc cmcndatione Gratiani refer-
djJmulta ac varia doftrina, denique
Sn°s tanto viro. Cum vero iam fer-
alIc Peruentum eflbt ad flnem operis,
Qr3t(a ad illum Tarraconcm cft cditio
w atlani emendata pcr corre&ores Ko-
j^s- Hinc vocatus ad nouas curas,
^'^oncs compofuit, quae in fineftn-
*es°nUm dialogorum cxtant, corre&o-
%l ,nte«"dum admoncns peccafle.
aiift illu<^ editum non eft, quamdiu
fc °r fuperftes fuit, fed anno tantum
ro ente poftmortcm eius. Quispor-
8^Cani ec,itionem procurauerit, quis
pt0 °r praefationis fit, facile non cft
H9t lnt»are. Huc tamen valde incli-
gc *n'rnits, vt, donecmaior lux eftul-
*W c?'rt'mem virumdortiflimum An-
^ehottum, qui tum Tarracone
ne j ^uique mortuum publica oratio-
ud*uit, quam adderaus in calce
d 2 tfUus
http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/agustin1764-1/0085