http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/mgl-1955-01/0064
Einem Mädchen, das lange ledig blieb, sang man:
Marili, Marili, worum hesch so lang kai Ma?
Jo fryli, jo fryli, e brave Zimmerma.
Er baut mer au e Hüüseli
un hinte dra e Schüüreli,
bym Brünneli, bym Brünneli,
bym Wasserbirlibaum.
In einem anderen Vers wurde ihm vom Zimmermann abgeraten:
Jetz isch us un nüt meh dra,
Maideli, nimm kai Zimmerma,
nimm doch lieber e Muurergsell,
no hesch der Dreck mit sander Chell.
Selbst die verschwiegene Liebe blieb nickt ungerupft:
Bobob, bobob, Hämmerli,
's Stegeli uf ins Chämmerli,
äne wieder abe
zue de schöne Chnabe.
In einem ähnlichen Vers deuten die Bezeichnungen Mama, Papa, sowie der
Name Meria(n) auf seinen Ursprung aus Basel hin:
Anneli, Susanneli,
stand uf un mach e Liecht;
i hör öbbis trämpele,
i main, es isch e Dieb.
O nai, Mama,
O nai, Papa,
es isch der Vetter Meria(n),
er het unser Marili lieb.
Gab aber ein Bursche einem Mädchen den Laufpaß, sang er ihm zum Abschied
das recht derbe Lied, das ich in N i e d e r e g g e n e n hörte:
D'Wäldermaidli hän dicki Chöpf, trallali juchhe,
hintenabe langi Zöpf. Trallali juchhe
Letzthi z'mol am Sunntig znacht, trallali juchhe,
hani my Schätzli chiibig gmacht. Trallali juchhe.
Wege me ainzge Wort un so, trallali juchhe,
isch dä Holzbock nümme cho. Trallali juchhe
So e Schatz, wie du ain bisch, trallali juchhe,
chratze d'Hüehner ab em Mischt, trallali juchhe.
Backe hesch, wie Laub un Gras, trallali juchhe,
un derzue ne Schnudernaß. Trallali juchhe.
Ein schöneres Liedchen kommt wieder aus der Rheinecke, von Grenzach.
Dort sangen die jungen Mädchen:
My Schatz, der Marks, (Markus) isch Fuehrme,
er fahrt talus, talii;
er het die flottste Schimmel
un pfyft un singt derby.
62
http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/mgl-1955-01/0064